Een overzicht van onze fietsreizen

1995 - ITALIË   (Zuid-Tirol / "Stelvio")
  Van zaterdag 17 tot zondag 25 juni 1995 = 9 dagen
   15 deelnemers (12 fietsers + 3 begeleiders in twee volgwagens).
De 12 fietsers: Beosier René, Cornelis Herald, De Bruyn Marc, Janssens Eric, Temmerman Herman, Thuysbaert Gust, Van Assche Marc, Van De Maele René, Van Den Cruyce Leon, Van Der Straeten André, Van Impe Norbert, Vanmulders Bertrand.
De 3 begeleiders: De Pauw Eddy, Verlé Hugo en niet-clublid Arijs William.

  We reden per fiets van Welle naar Italië in 6 ritten. In Italië beklommen we tijdens onze 7e rit dan ook nog de 2757 m hoge en 48 haarspeldbochten tellende "Passo dello Stelvio". De beklimming (en vooral de afdaling) gebeurden in gure weersomstandigheden.
We keerden terug naar Welle met een mini-autobus van een firma uit Londerzeel. Deze terugkeer werd georganiseerd door toenmalig clublid Frans Teck.
We logeerden in 6 verschillende hotels: één overnachting in België, daarna 3 overnachtingen in Duitsland, vervolgens één overnachting in Oostenrijk en tenslotte 3 nachten in Italië (Zuid-Tirol).

   Deze reis was gebaseerd een reis die Herman Temmerman reeds had ondernomen met een andere club. We volgden dan ook grotendeels zijn parcours en kozen, waar dat kon, voor dezelfde hotels.
   Onze reis verliep voor het grootste deel in zeer slechte weersomstandigheden. Eigenlijk hadden we slechts één dag met écht zomerweer (dat was op dinsdag 20/6).

   Een beknopt overzicht van onze reis, dag per dag:
- Dag 1 (zaterdag 17/6): Welle - Martelange (B): 232 km
Overnachting: Hotel Martinot - Route de Bastogne 2 - Martelange (B)
Start rit: 7u10 - Aankomst: 18u05.
Beknopte wegwijzer: Welle - Ninove - Edingen - Neufvilles - Ville-sur-Haine - Estinnes - Merbes-le-Château - Beaumont - Philippeville - Franse grens - Givet (Maas) - Belgische grens - Beauraing - Wellin - Libin - Recogne (Libramont) - Longlier (Neufchâteau) - Witry - Fauvillers - Martelange.
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Welle - Martelange
Aantal hoogtemeters: 2500
Laagste punt: 20 m aan de Dender in Ninove
Hoogste punt: 505 m in de omgeving van Libin en Neufchâteau.
Rustpauzes: een eerste korte pauze in Boussu-lez-Walcourt (km 100). Daarna eetpauze in café 'Le Belvédère' anderhalve kilometer voorbij Beauraing (km 150). Tenslotte nog een derde stop in een café aan het station van Longlier (km 203).
Het weer: een grijze en frisse dag zonder ook maar één straaltje zon. Temperatuur de ganse dag rond de 15°C. Lichte neerslag gedurende het eerste uur. Daarna enkele uren droog. Tijdens de laatste 30 km gingen de hemelsluizen volledig open.
Varia:
- Een marathonrit van 232 km dwars door Henegouwen, de Condroz en de Ardennen. Geen noemenswaardige moeilijkheden gedurende de eerste 100 km. Daarna wel regelmatig bergop-bergaf, maar écht lastige hellingen kregen we nog niet te verwerken op deze eerste dag. De gemiddelde snelheid bedroeg 25,5 km/u, misschien wel een tikkeltje té snel.
Een rit die gezien de lange afstand vooraf toch wel een beetje werd gevreesd, maar achteraf voor de meesten best wel meeviel. Voor twee deelnemers echter was dit niet het geval... zij kwamen op het einde de bekende man met de hamer tegen, en voor hen werd de weg naar Martelange eerder een martelgang.
- We vertrokken in Welle met 10 minuten vertraging want René VDM kreeg liefst twee lekke banden op weg van Aalst naar de start in Welle.
- In het eerste gedeelte van deze rit werden we begeleid door vier leden per fiets (Rudi Claes, Guy De Zwaef, Freddy Van Asbroeck en Staf Van Der Biest) en Dolf Beeckman per auto. De drie eerstvermelden plus Dolf per auto keerden terug na ongeveer 38 km in Chaussée-Notre-Dame-Louvignies. Staf, die nog wat moest verkennen in de buurt, reed met ons mee tot aan het Canal du Centre in Ville-sur-Haine (km 53).
- Hoewel alle fietsen tip-top in orde gezet waren voor de start kregen we in deze eerste rit toch onverwacht veel pech: enkele lekke banden + enkele gebroken spaken...
- Na de rit was er grote drukte in de garage onder ons hotel. Iedereen had wel iets te doen: de fiets kuisen; een lekke band vervangen; een kapot wiel repareren...
- Avondeten, kamers en ontbijt waren dik in orde in Hotel Martinot. Mocht ook wel, want dit was veruit het duurste hotel van onze reis.
- Vóór ons avondmaal kregen we een eerste stand up speech van Eddy De Pauw. Op een plezante manier gaf hij ons een terugblik op de voorbije rit en briefte ons ook over wat ons de volgende dag stond te wachten. Een ritueel dat zich, tot groot jolijt van de deelnemers, elke avond zou herhalen.
- Na het avondeten maakten we nog een klein sortietje in Martelange. Gelukkig had Herald genoeg VUB paraplu's voorzien!
- In ons hotel en ook daarbuiten, waren we met onze gloednieuwe trainingspakken en t-shirts een opgemerkte bende.

- Dag 2 (zondag 18/6): Martelange - Dirmingen (D): 145 km
Overnachting: Hotel Illtaler Hof - Illinger Strasse 85 - Dirmingen (D)
Start rit:8u45 - Aankomst: 16u25.
Beknopte wegwijzer: Martelange - Luxemburgse grens - Rambrouch - Useldange - Mersch - Schoos - Fisbach - Junglinster - Wormeldange (Moezel) - Duitse grens - Merzkirchen - Freudenburg - Mettlach (Saar) - Losheim - Schmelz - Lebach - Eppelborn - Dirmingen.
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Martelange - Dirmingen
Aantal hoogtemeters: 2170
Laagste punt: 130 m in Wormeldange (Moezel) en in Mettlach (Saar).
Hoogste punt: 505 m in Rambrouch (Groothertogdom-Luxemburg).
Rustpauzes: een eerste stop aan de brug over de Moezel in Wormeldange (km 70 - aan de grens tussen Luxemburg en Duitsland). Daarna, van 13u30 tot 14u30, een kletsnatte eetpauze in een café aan de brug over de Saar in Mettlach (km 94). Een voorziene 3e stop op het einde van de rit werd afgelast wegens 'te nat'.
Het weer: de ganse rit amper 15°C en ook vandaag geen straaltje zon. Gietende regen van bij de start, daarna iets droger, maar later op de dag opnieuw enkele buien.
Gelukkig heeft iedereen genoeg kledij bij om zich onderweg meermaals te herkleden. In onze bagagetassen hangt stilaan een onfris geurtje van de natte kledij...
Varia:
- Zéér mooi parcours dwars door het Groothertogdom-Luxemburg en het Duitse Saarland. Dit was onze kortste, maar zeker niet onze gemakkelijkste rit. Bergop en bergaf bij de vleet. Weliswaar nog geen echte cols, maar toch reeds enkele tamelijk lange en lastige beklimmingen.
- Aan de Moezel in Wormeldange moesten onze volgwagens een tamelijk grote omleiding volgen.
- Ook vandaag weer enkele lekke banden en gebroken spaken.
- Opnieuw ontmoetten een paar leden de beruchte man met de hamer. De wachttijden boven op de talrijke hellingen worden steeds langer...
- Na aankomst verspelen we opnieuw veel tijd met het kuisen van de fietsen en het herstellen van de opgelopen pech.
- Hotel en eten opnieuw dik in orde.
- Geen avondlijk uitstapje vandaag, daarvoor ligt ons hotel te afgelegen. Gelukkig kunnen we onze dorst ook lessen in het hotel zelf!
- 's Avonds verschenen er eindelijk enkele opklaringen aan de hemel...

- Dag 3 (maandag 19/6): Dirmingen - Bad Rotenfels (D): 168 km
Overnachting: Hotel Ochsen - Murgtalstrasse 22 - Gaggenau / Bad Rotenfels (D)
Start rit:8u40 - Aankomst: 17u10.
Beknopte wegwijzer: Dirmingen - Bexbach - Homburg - Zweibrücken - Fischbach - St-Germanshof - Franse grens - Wissembourg - Seltz (veerpont over de Rijn) - Duitse grens - Plittersdorf - Rastatt - Kuppenheim - Gaggenau / Bad Rotenfels.
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Dirmingen - Bad Rotenfels
Aantal hoogtemeters: 1590
Laagste punt: 120 m aan de Rijn op de Frans-Duitse grens.
Hoogste punt: 445 m nabij het dorpje Vinningen (D).
Rustpauzes: een eerste pauze na een stevige klim iets voorbij Kirrberg (km 36). Middagpauze van 13u35 tot 14u30 in de kantine van de pompiers in het kleine dorpje Niederschlettenbach (km 107). Tenslotte nog een 3e (verplichte) pauze op de veerpont over de Rijn op de Frans-Duitse grens (tussen Seltz en Plittersdorf - km 145).
Het weer: zonnig van bij de start, maar als gevolg van enkele nachtelijke buien lagen de wegen er in het begin van de rit en ook later in de bossen nog nat bij. In de namiddag klom het kwik (eindelijk) tot boven de 20 graden!
 Varia:
- Een tamelijk lastige eerste rithelft over nog enkele uitlopers van de Ardenen-Eifel en door het industriegebied rond Saarbrücken. Daarna werd het vlakker en reden we over uiterst rustige en prachtige wegen door het 'Naturpark Pfalzerwald'. In het laatste gedeelte fietsten we 30 km in Frankrijk, een mooi stukje Elzas-Lotharingen. Naar het einde toe (km 145) staken we met een veerpont de Rijn over.
- Voor het eerst was het droog en konden we pauzeren in het gras naast de weg.
- Geheel onverwacht beleefden we een zeer plezante middagpauze bij de pompiers van Niederschlettenbach (km 107) waar het de avond voordien feest geweest was.
- Voor het eerst was er geen kuis- en/of reparatiewerk aan de fietsen.
- Gezien alle hotelkamers een balkon hadden konden we onze kledij een nachtje laten verluchten.
- Hotel-Gasthof Ochsen was zonder twijfel het beste hotel van onze reis!
- Van aan ons hotel zagen we de beboste toppen van het Zwarte Woud liggen waar we de volgende ochtend over moesten.
- Dag 4 (dinsdag 20/6): Gaggenau-Bad Rotenfels - Riedlingen (D): 165 km
Overnachting: Hotel Mohren - Marktplatz 4 - Riedlingen-an-der-Donau (D)
Start rit:8u45 - Aankomst: 17u55
Beknopte wegwijzer: Bad Rotenfels - Gemsbach - Hilperstau - Kaltenbronn - Enzklöterle - Altensteig - Iselhausen - Motzingen - Rottenburg - Ofterdingen - Talheim - Tochtelfingen - Kettenacker - Zwiefalten - Riedlingen a/d Donau.
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Bad Rotenfels - Riedlingen
Aantal hoogtemeters: 2630
Laagste punt: 140 m bij de start in Bad Rotenfels.
Hoogste punt: 933 m in het plaatsje Schwarzmiss in het Zwarte Woud.
Rustpauzes: eerste stop na 23 km aan de Schwarzmisshütte in Kaltenbronn (Zwarte Woud) na een klim van 12 km. Middagpauze van een uur op een terrasje aan het station van Rottenburg aan de Neckar (km 90). Tenslotte nog een drinkpauze op een terras aan de prachtige abdijkerk van Zwiefalten (km 153).
Het weer: een echt zomerse dag. Zelfs iets té warm voor deze lastige rit...
 Varia:
- 's Morgens in Bad Rotenfels kregen we een prima ontbijt met alles erop en eraan.
- Vóór de start om 8u45 wees de thermometer reeds 25 graden aan!
- Een knal bij de start. Geen startschot, maar een knalband voor Marc De Bruyn.
- Na amper 11 vlakke kilometers kregen we een zéér lastige klim van 12 km (van 210 m naar 933 m met enkele passages van méér dan 10%) naar Kaltenbronn, een skigebied in het Zwarte Woud. Hier moesten we ruim 20 minuten wachten tot iedereen boven was aangekomen. Ook daarna volgden nog enkele lastige beklimmingen in de bossen. De tweede rithelft was minder lastig maar, mede door de hitte, zeker niet te onderschatten.
Veel prachtige en ook zeer rustige wegen vandaag, en dit door typische Schwarzwald-dorpjes en schilderachtige landschappen.
- Amper 200 m na onze middagpauze in Rottenburg (km 90) had Hugo met onze Renault-Express een botsing met een Duitse auto. Hugo en Herman (als tolk) moesten mee naar het Polizeistation en zouden ons pas twee uur later terug vervoegen.
- Op 12 km van het einde bezochten we de prachtige abdijkerk in Zwiefalten en pikten daar ook een terrasje mee.
- Hotel Mohren in Riedlingen was dik in orde en bovendien ook zeer goed gelegen.
- Na een avondwandeling langs de Donau beleefden we een leuke avond op het terras en later binnen in een café-restaurant met een Griekse uitbater.
- Het gezellige stadje Riedlingen, gelegen aan de Donau en aan de 'Oberschwälbische Barockstrasse' was onze beste etappeplaats.

- Dag 5 (woensdag 21/6): Riedlingen - Weissenbach (A): 165 km
Overnachting: Gasthof Goldenes Lamm - Oberbach 14 - Weissenbach (A)
Start rit:8u45 - Aankomst: 17u15
Beknopte wegwijzer: Riedlingen a/d Donau - Bad Buchau - Bad Waldsee - Haidgau - Bad Wurzach - Leutkirch - Urlau - Emerlanden - Buchenberg - Waltenhofen - Agathaszell - Sonthofen - Hindelang - beklimming 'Oberjoch' - Oosterrijkse grens - Tannheim - Haldensee (bergmeer) - afdaling 'Gaichtpass' - Weissenbach (Lechtal / Tirol).
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Riedlingen - Weissenbach
Aantal hoogtemeters: 1795
Laagste punt: 550 m bij de start aan de Donau in Riedlingen.
Hoogste punt: 1200 m op de Oberjoch aan de Duits-Oostenrijkse grens.
Rustpauzes: middagpauze na 80 km (12u35 tot 13u15) op het terras van een mooi Tirolerhotel in Unterkurnach (Beieren). Een tweede pauze op een terras juist over de Oostenrijkse grens boven op de 'Oberjoch' (km 150).
Het weer: een droge start, maar reeds na een uurtje begon het hard te regenen. Rond de middag een droge periode, maar daarna echter opnieuw gedurende ruim 2 uur kletsende regen. Vanaf de 'Oberjoch' eindelijk opklaringen, zodat we nog een mooie laatste 15 km kregen.
Varia:
 - Eerst 40 km zo goed als vlakke wegen over de 'Zwabische Alb', gevolgd door een paar niet al te lastige hellingen. Daarna een zeer schilderachtig en tamelijk vlak gedeelte in de deelstaat 'Bayern'. Op het einde trokken we het gebergte in met de beklimming van de 1176 meter hoge 'Oberjochpas' op de Duits-Oostenrijkse grens. Om te eindigen restten ons nog een 20-tal vlakke en dalende kilometers (afdaling van de 'Gaichtpas') tot in het Lechtal. Dit was de minst lastige rit van onze reis, maar zó makkelijk was het nu toch ook niet...
- Eén van de mooiste momenten van onze reis kregen we kort na de middagpauze toen, van het ene moment op het andere, in de verte de besneeuwde Alpentoppen in zicht kwamen.
- Onderweg veel nattigheid en ook enkele plaatsen met wegenwerken. Zéér smerige fietsen dus en in de vooravond opnieuw veel kuiswerk.
- Weer moesten we ons één of meerdere keren omkleden om geen kou te vatten.
- Ook dit was weer een prachtige etappe, maar door het slechte weer konden we daar niet echt van genieten.
- Gezien de keuken in ons hotel gesloten was moesten we een paar honderd meter verder gaan avondmalen in een restaurant.
- Onze hotelkamers hingen opnieuw vol met natte koerskledij. Onze bagage rook nu al serieus verdoeft...
- Onze etappeplaats Weissenbach (880 m) is schitterend gelegen in het Lechtal, midden in het hooggebergte.
- Geen avondwandeling dit keer wegens slecht weer en té laat gedaan met het avondeten. Het werd dus een tamelijk rustige avond...
- Dag 6 (donderdag 22/6): Weissenbach - Schluderns (I): 148 km
Overnachting: Hotel Alte Mühle - Matschenwinkel 24 - Schluderns (I)
Start rit:8u45 - Aankomst: 16u10.
Beknopte wegwijzer: Weissenbach (Lechtal) - Stanzach - beklimming 'Hahntennjoch' - Imst - Landeck - Stein - Pfunds - Zwitserse grens - Martina - Oostenrijkse grens - beklimming 'Reschenpass' - Italiaanse grens - Reschen - St-Valentino - Mals - Schluderns.
Deze rit uitgetekend op 'Ride with GPS': Weissenbach - Schluderns
Aantal hoogtemeters: 2610
Laagste punt: 890 m in het stadje Landeck in de vallei van de Inn.
Hoogste punt: 1894 m op de top van de Hahntennjoch na 32 km.
Rustpauzes: slechts één echte stop vandaag, van 13u tot 13u45, voor ons middageten, na 70 km op het terras van een tankstation in Fliess (enkele kilometers voorbij Landeck).
Het weer: opnieuw een zéér natte én frisse dag. Op de Hahntennjoch (1903 m) fietsten we dwars door de wolken en kregen we smeltende sneeuw op onze nek. Gedurende onze middagpauze was het gelukkig tijdelijk iets droger, maar daarna kregen we opnieuw regen. Gedurende de laatste 30 km tenslotte kwamen er brede opklaringen, maar kregen we af te rekenen met een bijna stormwind waardoor het bij momenten gevaarlijk afdalen was naar onze eindbestemming...
 Varia:
- Toen we 's morgens in Weissenbach aan de ontbijttafel zaten stonden de hemelsluizen wagenwijd open en zagen we de omliggende bergen amper liggen.
- Na 10 vlakke kilometers in het Lechtal beklommen we de 1894 m hoge Hahntennjoch (11 km klimmen / 900 hm). Na de afdaling fietsten we van in het stadje Imst kilometers lang over lichtgolvende wegen door de wondermooie vallei van de Inn. Door tal van kleine Tirolerdorpjes reden we via een kort stukje Zwitserland (Martina) opnieuw Oostenrijk binnen via de Norbertshöhe (1405 m) naar de Reschenpas (1504 m) op de grens Oostenrijk-Italië. Vanaf hier kregen we nog 20 km bergaf tot in Schluderns in de Vinschgau (Zuid-Tirol). Ook dit was een schitterende etappe!
- De beklimming van de Hahntennjoch (met passages tot 16%) in helse omstandigheden was een zéér zware beproeving. Enkele deelnemers moesten erg diep gaan om de top te bereiken.
Niet alleen de fietsers hadden het hier lastig, ook onze camionette kookte over. Eventjes was er paniek, maar met enkele onorthodoxe ingrepen haalden onze volgers toch het einde.
De afdaling was superglad en bijgevolg ook zéér gevaarlijk. Gelukkig nam niemand daar overbodige risico's. Norbert had daar wél even geluk wanneer hij door een klapband in het decor terecht komt. Hij werd door een vriendelijke chauffeur met de auto een stuk naar beneden gevoerd.
- Gedurende de lange slotafdaling naar Schluderns waren er hevige rukwinden. Pluimgewicht Bertrand werd er bijna van zijn fiets geblazen.
- Na aankomst waren er wat problemen met de kamerverdeling. Samen met de hoteluitbaters werd echetr vlug een oplossing gevonden: Hugo ging logeren bij partculieren in het dorp en Eddy iets verder in Hotel Engel.
- Na de rit wisten de fietsers weeral wat gedaan: voor de zoveelste keer fietsen kuisen en kleren drogen.
- In ons hotel, waar buiten ons niemand anders meer logeerde, was er geen grote luxe, maar het was wel uiterst geschikt voor een groep als de onze.
- Het eten was lekker, maar gezien de grote hoeveelheid verbrande calorieën op de fiets, nuttigden de meeste deelnemers later op de avond nog wel een extraatje..
- Iedereen was heelhuids in Italië geraakt en dat werd 's avonds dan ook goed en (iets té) lang gevierd.

- Dag 7 (vrijdag 23/6): rit van uit Schluderns naar de Stelvio (70 km)
Overnachting: Hotel Alte Mühle - Matschenwinkel 24 - Schluderns (I)
Een rit heen en terug van in Schluderns naar de top van de Stelvio (2757 m).
Start rit: 9u - Aankomst: 15u45.
Simulatie van enkel de beklimming op Ride with GPS': Schluderns - Stelvio
We keerden terug van de Stelvio naar Schluderns via dezelfde route.
Aantal hoogtemeters in de 32 km van Schluderns tot op de Stelvio: 1890
Laagste punt: 920 m in Schluderns bij start en aankomst.
Hoogste punt: 2757 m op de top van de Stelvio.
Het weer: droog bij de start en in het eerste gedeelte van de rit. Vanaf de eerste bochten van de Stelvio begon het lichjes te regenen. Naarmate we hoger klommen werd het kouder en veranderde de regen eerst in ijswater, later in lichte sneeuw. Op de top sneeuwde het dikke vlokken en was de zichtbaarheid nog amper 100 meter. Er was ook véél wind en de temperatuur was gedaald tot net boven het vriespunt.
Gedurende de verschrikkelijke afdaling (waarover je hieronder méér kan lezen) was het weerbeeld net omgekeerd. Beneden in de vallei was het nog steeds vrij mooi weer en was er geen druppel regen gevallen...
 Varia:
- Deze rit van aan ons hotel in Schluderns (920 m) heen en terug naar de top van de Stelvio (2757 m) was letterlijk en figuurlijk hét hoogtepunt en ook hoofddoel van onze reis.
- Betrand, niettegenstaande hij de 60 voorbij was nog steeds één van onze betere klimmers, bleef in het hotel. De Stelvio hoefde voor hem niet meer..
- Ook onze camionette bleef beneden. Eddy, Hugo en William volgden ons in de kleinere Renault-Express.
- Eric Janssens en René Beosier bereikten als eersten de top. Andre Van Der Straeten kwam als derde boven op een kwartier. Vijf minuten daarna Marc VA met Norbert. Vervolgens Herman, Gust en Herald. Ondertussen waren de eersten reeds 50 minuten boven. Nog een eind later kwamen Leon en René VDM boven en als allerlaatste Marc De Bruyn. Deze laatste welgeteld 1 uur en 50 minuten na de eersten.
- Door het gure weer waren alle kraampjes en winkeltjes op de top gesloten. Gelukkig konden we terecht in een gezellig warm café waar ook tal van skiërs kwamen schuilen.
- Nadat iedereen droge kledij had aangetrokken en zich maximaal had beschermd tegen de kou, gingen we naar buiten om de afdaling aan te vatten. Op onze fietsen lag ondertussen een paar centimeter sneeuw...
- Al van in de eerste meters bergaf werd duidelijk dat de afdaling zéér moeilijk én aartsgevaarlijk zou worden. Het was bijzonder glad en de steile en zeer scherpe bochten moesten haast stapvoets worden genomen.
- Marc De Bruyn geraakte geen meter vooruit en stapte in de reeds overvolle volgwagen. René Beosier was de enige die winterhandschoenen bij had. Samen met hem slaagden enkel Norbert en André VDS er in om in één ruk naar beneden te rijden. De zeven anderen deden over de eerste kilometers van de afdaling nagenoeg even lang als over de beklimming want met bijna bevroren handen sturen en remmen was echt niet mogelijk. Om de paar honderd meters moest iedereen enkele minuten stoppen om zijn vingers te ontdooien, ieder op zijn eigen manier. Dit gedeelte van de afdaling was ongetwijfeld één onze meest verschrikkelijke fietservaringen.
- De eerste deelnemers stonden beneden in Prato ruim een half uur te wachten tot iedereen daar was aangekomen. De opluchting was groot dat iedereen heelhuids beneden was geraakt.
- Onze fietsen waren voor de zoveelste keer erg smerig, maar er werd niet meer gekuist. Dat zouden we later thuis wel doen.
- In de drukke pizzeria van ons hotel vielen we niet alleen op door onze luidruchtigheid en onze mooi trainingspakken, maar ook door de vlaggen die daar door de uitbaters achter ons waren opgehangen: een Belgische en een Italiaanse (foto).
- Na het avondeten werd de goede afloop verder gevierd. We moesten ons dit keer niet inhouden want 's anderdaags was er een rustdag...
 
- Dag 8 (zaterdag 24/6): vrije dag in Schluderns
Overnachting: Hotel Alte Mühle - Matschenwinkel 24 - Schluderns (I)
 Het weer: in de vallei in Schluderns was het weer iets minder goed dan daags voordien, maar het bleef de ganse dag wel droog.
 Een vrije dag in Schluderns...
 - Niet iedereen verscheen op het afgesproken uur aan de ontbijttafel. Het feest van de avond ervoor eiste duidelijk zijn tol...
- Géén officiële fietsrit meer op ons programma vandaag. In de voormiddag maakten de meesten een prachtige wandeling naar het kasteel van Schluderns, dit onder leiding van Eddy DP.
- Marc VA en Herald bleven aan het hotel omdat de bus uit België daar in de loop van de voormiddag zou aankomen.
- 's Middags was er een warm middagmaal in ons hotel. Daarna hielden enkelen een siësta, anderen deden inkopen in het dorp. Rond 16 uur zat iedereen weer samen op het terras van de Alte Mühle waar het goed toeven was...
- Na ons avondeten vierden we uitgebreid ons afscheid en bedankten het hotelpersoneel met een VUB-relatiegeschenk. Dat we 's anderdaags reeds om 4 uur uit de veren moesten leek weinigen te deren. Toen de laatsten gingen slapen was het bijna 2 uur 's nachts...
En tóch werd er ook nog gefietst...
 - Op de radio hoorden we 's morgens dat het op 2000 meter hoogte twee graden vroor. Toch vertrokken Herman en Norbert per fiets om nog eens naar de Stelvio trekken, maar dan langs de Zwitserse kant en de Umbrailpas, een traject dat nog voor een groot gedeelte onverhard was. Herman keerde vervroegd terug wegens té barre weersomstandigheden, maar Norbert fietste door tot op de top!
- Na het middageten vertrok ook André VDS nog om te trachten zijn tijd van daags ervoor op de Stelvio te verbeteren. Hij kwam pas om 18 uur stipt terug aan in ons hotel, maar zijn klimtijd, die had hij verbeterd!
- De ondertussen aan ons hotel gearriveerde Frans Teck en buschuffeur Paul hadden hun fiets meegebracht en vertrokken ook naar de Stelvio. Géén van beiden haalde de top echter. Wegens té guur en té gevaarlijk maakten ze halfweg de klim rechtsomkeer. 
 
- Dag 9 (zondag 25/6): terugkeer van Schluderns naar Welle met autobus
Een lange busrit van 1000 km die niet zonder slag of stoten verliep...
Start bus in Schluderns: 5u15 - Aankomst aan Botjeshof in Welle: 20u30.
Varia:
 - Appèl aan bed om 4 uur 's morgens. De nacht was voor sommigen merkbaar veel te kort geweest.
- Met een kwartiertje vertraging op de planning verliet onze drie voertuigen tellende karavaan Schluderns om 5u15. Tot in Welle was het bijna 1000 km 'tuffen', want meer dan 90 km per uur haalden we nergens.
 - Gedurende de eerste uren reden we van de ene regenbui naar de andere. Dit keer kon het ons echter geen barst schelen.
- Het werd voor iedereen een lange en allesbehalve comfortabele reis. In het kleine busje (eerder een school- dan een reisbus) werd weinig gebabbeld. De helden waren moe en aan rusten toe...
- Rond 20u30 arriveerden we met onze drie voertuigen aan Botjeshof in Welle waar we door de talrijke aanwezigen hartelijk werden ontvangen in de in Italiaanse kleuren versierde Langestraat (foto). We kregen er midden op straat een receptie aangeboden met alles erop en eraan.
- Na nog een allerlaatste toespraak door Eddy werd het feestje binnen, in het ook al Italiaans versierde café, verdergezet. En je kan het al raden, de festiviteiten liepen alweer uit tot in de late uurtjes...
 
 Tenslotte:
   Gedurende deze reis fietsten we door zeven landen, hetgeen Bertrand Vanmulders inspireerde tot het schrijven van volgend gedicht met als titel 'Verzuchting':
Flandria, Wallonia, Letzeburga, Francia, Germania, Austria, Helvetia, Italia...
Maar véél liever nog, die lieve "EEGA"
 Daarnaast schreef Bertrand ook nog enkele andere prachtige stukjes over o.a. de technisch raadgever, de volgwagenchauffeur, de bevoorraders, de technicus, enz... Klik hier!

   In verband met deze reis bedanken we:
- Primagaz voor de trainingspakken voor alle deelnemers (zie foto hieronder);
- Lusava (Heldergem) voor de t-schirts én voor het gebruik van de camionette;
- Garage Valckenier voor het gebruik van de 2e volgwagen (een Renault-Express - foto);
- VUB (Vrije Universtieit Brussel) voor de materiële steun;
- Nutricia voor de grote voorraad Extran energiedrank voor onderweg.

   Nog heel wat meer informatie en anekdotes over deze reis vind je terug in de brochure 'Souvenirs Italië 1995' die achteraf werd aangemaakt door Marc VA. Je kan deze brochure desgewenst eens vragen bij een van de deelnemers die deze nog in hun bezit hebben.

   Ter informatie: de deelnameprijs voor deze reis bedroeg 17.000 BEF (423 euro) alles inbegrepen, behalve de dranken 's avonds.


  Voor de foto's van deze reis: klik hier!
De foto's zijn ook terug te vinden in onze FOTOALBUMS.