Fietsreis 2012  -  Franse ALPEN
 Een beetje toeristische (en andere) informatie
 Barcelonnette  
  Barcelonnette : ongeveer 2800 inwoners. Hoogte : 1115m. (Officiële website / Foto's)
Barcelonnette (regio Provence-Alpes-Côte d'Azur / departement Alpes-de-Haute-Provence)
is een klein toeristisch stadje in de vallei van de Ubaye dat wordt omringd door hoge Alpentoppen die in een halve cirkel om het stadje liggen.
Het is er gezellig winkelen, en wekelijks (op zaterdag) is er een markt waar veel streek-producten worden verkocht. Handig voor de souveniertjes !
Ons hotel ligt vlak in het gezellige centrum. De voorkant (met café-terras) ligt in een autovrij straatje, op ongeveer 50m van de Place Manuel waar het heerlijk vertoeven is op één van de
vele terrasjes...

Barcelonnette heeft een speciale band met Mexico. Dit stadje en de streek er rond, waren eind 19e, begin 20e eeuw, het centrum van de emigratiegolf naar "de Amerika's", in het bijzonder naar Mexico.
Gezinnen en families die naar het buitenland waren getrokken en er daar goed op vooruit waren gegaan, kwamen later naar hun streek van oorsprong terug en bouwden er de grote landhuizen ("Maisons Mexicaines" genoemd), die je over het hele stadje aantreft. Deze landhuizen werden voornamelijk in de periode 1880 tot 1930 gebouwd. Ook vandaag nog vind je grote gemeenschappen van inwoners van de streek van Barcelonette in Mexicaanse steden zoals Monterrey, Mexico-City en Puebla. Enkele van de bekendste namen onder de personen die van hen afstammen, zijn de Mexicaanse komiek Eugenio Derbez en de jazz componist en schrijver Alain Derbez. Daarnaast vinden we ook heel succesvolle personen terug die van deze bewoners afstammen en die een bijzonder belangrijke rol spelen in de Mexicaanse zakenwereld, zoals bijvoorbeeld de families Clariond en Suberville.
Om de band met de uitwijkelingen te behouden wordt sinds ruim 30 jaar, jaarlijks in augustus, een latino-Mexico festival georganiseerd met muziek en dans. (Foto's)

  De drie ritten die we fietsen van uit Barcelonnette (over de cols "Cayolle", "Allos" en "Bonette") leiden ons infeite over drie parrallelopende paswegen in noord-zuid richting. Alle drie zijn ze in de winter gesloten, en gewoonlijk van mei tot oktober voor het verkeer geopend.
  De top van de col Col de la Cayolle (2326m) vormt de grens tussen de departementen
Alpes-de-Haute-Provence en Alpes-Maritimes. In deze rit houden we onze middagpauze
in het dorpje St-Martin-d'Entraunes (968m) in het departement Alpes-Maritimes.
 De weg over de Col de la Cayolle doorkruist het prachtige Parc National du Mercantour.
In Estenc, enkele kilometers van de top van de Col de la Cayolle, ontspringt de Var, een
rivier die na 120 km uitmondt in de Middellandse Zee nabij de stad Nice.

   In de rit over de Col de la Bonette houden we onze middagpauze in het piepkleine
bergdorpje Bousiéyas (1880m) gelegen aan de zuidkant van de berg (13 km voorbij de top) in het Parc National du Mercantour.
De "Cime de la Bonette" is de hoogste geasfalteerde weg van de Alpen. Deze is te bereiken
via een 2 km lange lus vanaf de 2715 m hoge Col de la Bonette. Deze weg bereikt een hoogte van 2802 meter. De laatste kilometer vanaf de Col de la Bonette naar de "Cime" is meteen de steilste kilometer van de ganse beklimming. Bekijk het 360° panorama !

  In de rit over de Col d'Allos (2247m) houden we onze middagpauze aan het kasteel van het
prachtige middeleeuwse stadje Colmars (1250m - foto's) gelegen aan de Verdon die ontspringt bij de Col d'Allos, en die enkele 10-tallen km verder stroomafwaarts de indrukwekkende
Grand Canyon du Verdon vormt, de grootste kloof van Europa.
Gedurende deze rit rijden we (aan de zuidkant van de Col d'Allos) door het skigebied van
"Val d'Allos" (met de dorpen Allos en La Foux d'Allos).

   Op het einde van de rit over de Col d'Allos brengen we een bezoekje aan het skigebied van Pra Loup, de aankomstplaats van de 15e rit van de Tour 1975. De 217 kilometer lange rit van
uit Nice werd gewonnen door Bernard Thevenet. Maar wij zullen ons deze klim vooral herinneren als de plaats waar de carrière van Eddy Merckx begon te wankelen.
"In deze koninginnerit trekt Eddy Merckx op de Col d'Allos (de voorlaatste beklimming van de
dag) ten aanval. Iedereen denkt: Merckx gaat hier zijn zesde Tour winnen. Hij begint met meer dan anderhalve minuut voorsprong aan de 6 km lange slotklim naar Pra Loup. Maar dan
gebeurt het ondenkbare: Merckx krijgt een klop en komt nog amper vooruit. In de late middag van 13 juli 1975 gaat de gele trui van Eddy Merckx naar Bernard Thevenet."
Op Pra Loup droeg Eddy Merckx voor het laatst de gele trui... Herbeleef het hier !
 
 De "overgangsdag"...  
  Maandag 25 juni wordt in onze reis een "overgangsdag", een rustdag voor de fietsers.
We rijden dan per auto van Barcelonnette in de de Alpes-de-Haute-Provence in het zuiden van de Alpen naar Bourg-Saint-Maurice in de Savoie in het noorden van de bergketen.
Dit wordt een autorit van ongeveer 265 km, niet zo heel lang in kilometers, maar je mag rekenen dat we er per auto zowat onze ganse dag gaan mee vullen. Er is onderweg zoveel te zien dat we zeker enkele tussenstoppen zullen inlassen.
Gedurende deze autorit rijden we over de Col de Vars (2109m) langs Briançon, over de
Col du Lautaret, de Col du Galibier (2646m) en tenslotte over de Col de la Madeleine (2000m) tot in de vallei van de Isère.
Gedurende onze reisverkenning in oktober 2011 hebben we deze rit gereden bij uitzonderlijk goed weer (mét prachtige vergezichten), en we kunnen zeggen dat dit een onvergetelijke dag geweest is.

  's Middags gaan we na de afdaling van de "Galibier-Télégraphe" een lekkere pizza eten in
de Pizzeria San Marco in het stadje St-Michel-de-Maurienne.

   De Col du Galibier is wellicht de bekendste col uit de Alpen. Omdat het precies 100 jaar geleden was dat hij voor het eerst werd opgenomen in de Tour, werd deze legendarische col in 2011 liefst twee 2 keer beklommen en diende zelfs één keer als finishplaats. Het was de hoogste finish in de geschiedenis van de Tour. De Luxemburger Andy Schleck bereikte beide keren als eerste de 2645m hoge top.
De kant langs waar wij de Galibier oprijden is veruit de makkelijkste. De meer dan 20 km van Briançon naar de Lautaret stellen nauwelijks iets voor. Het zijn pas de laatste 8 km vanaf de Col de Lautaret (2057m) naar de top van de Galibier (2645m) die de 7% overschrijden.
De kant langs waar wij naar beneden rijden is dan weer superlastig. Van deze (noord)kant kan je de Galibier slechts bereiken nadat je de Col du Télégraphe hebt bedwongen, en het is de combinatie van die 2 die deze bergpas tot een van de zwaarste Alpencols in de wielergeschiedenis maakt. Langs de noordkant (vanaf St-Michel-de-Maurienne) is de lengte van de beklimming 34,5 km met een stijgingspercentage van gemiddeld 6,6 %. De beklimming van de Col du Télégraphe beslaat de eerste 12 km met gemiddeld 7 % stijging; na een lichte afdaling naar het dorp Valloire begint de daadwerkelijke beklimming van de col du Galibier. Het gemiddelde stijgingspercentage van de Galibier is 6,9 %, waarbij vooral de laatste kilometers pittig zijn met een percentage van zo'n 8,5 % (tegen de top aan zelfs ruim 10 %).

  De Col de la Madeleine (volgens het bord op de top juist 2000m hoog) wordt in 2012 voor
de 24e keer beklommen in de Tour. Het is door de renners een van de meest gevreesde cols, vooral omdat de afdaling schrikwekkend snel en bochtig is. De Tour beklimt deze col in tegengestelde richting dan dat wij er over rijden per auto. Op de top heb je een indrukwekkend uitzicht, en je ziet er langs de noordkant ook zeer goed de ruim 4800m hoge Mont Blanc liggen.
 
 Bourg-Saint-Maurice  
 Bourg-Saint-Maurice : ongeveer 8000 inwoners. Hoogte : 815m. (Officiële website / Foto's)
 Bourg-Saint-Maurice (regio Rhône-Alpes / departement Savoie) is een stadje in de vallei
van de Isère. Het stadje is vrij druk omdat het een centrumfunctie heeft en heel wat werk-
gelegenheid biedt aan mensen uit de streek.
In het stadscentrum, ongeveer 300m van ons hotel, zijn een aantal autovrije straatjes en een groot aantal handelszaken (lees terrasjes, cafeetjes, restaurantjes, winkeltjes...).
Het aantal toeristische bedden van Bourg-Saint-Maurice (skigebieden inbegrepen uiteraard) is meer dan viermaal zo hoog als het inwonersaantal: het is duidelijk dat het stadje leeft van wat Les Arcs te bieden heeft.
Er is (niet zo ver van ons hotel) een groot spoorweg- en busstation. Er is een directe TGV-verbinding met de Franse hoofdstad (4,5 uur) en de tandradbaan brengt je in slechts een paar minuten naar de skigebieden.
  Bourg-Saint-Maurice ligt in het Parc National de la Vanoise, een van de grootste nationale parken van Frankrijk. Het park werd gesticht in 1963 en was daarmee Frankrijk's eerste nationale park. (Officiële website)

  In de rit over de Col de l'Iséran (2770m - foto's) houden we op de terugweg een uitgebreide
pauze in het mondaine skistadje Val d'Isère (1827m).
De Col de l'Iseran is met zijn 2770 m de hoogste verharde bergpas van de Alpen. De Cime de la Bonette is met 2802 meter wel nog ietsje hoger, maar dat betreft geen pas.
Op de top bevindt zich een café waar degenen die dat willen eventueel iets kunnen drinken in afwachting dat iedereen daar aangekomen is. Dit uiteraard indien het café open is...
De Col is genoemd naar het gebied l'Iséran, dat op zijn beurt naar de rivier de Isère genoemd is. Die rivier ontspringt beneden aan deze col in Val-d'Isère.
De pasweg vertrekt vanuit Bourg-Saint-Maurice in de Tarentaise, maar begint pas echt te stijgen juist voor het eerste dorpje Sainte-Foy-Tarentaise. Hier stijgt men direct steil tot men enige rustpauze krijgt aan de oevers van het stuwmeer van Tignes. Hier kan men ook genieten van de majestueuze gletsjers aan de westkant van het dal die hier, zelfs in de zomer, zeer laag komen. Het tweede deel van de klim zet zich in na het oude en rijke stadje Val d'Isère. Via vele haarspeldbochten komt men in het skigebied met een mooi uitzicht op het diepe hoog-Tarentaise-dal onderaan. Vanaf Val d'Isère zijn er voor de wielertoeristen ook per km plaatjes met de hoogten en de stijgingspercentages aangebracht.

  La Plagne : Het bekende wintersportgebied La Plagne bestaat uit tien dorpen, waaronder Plagne Centre, Belle Plagne, Aime la Plagne, Plagne 1800, Plagne Bellecote, Plagne Villages/Soleil en Les Coches. Elk dorp beschikt over eigen voorzieningen zoals bars, hotels en winkels die mede belangrijk zijn voor een geslaagde wintersport vakantie. De dorpen zijn onderling verbonden via een aantal skiliften en (steile) weggetjes.
Door het grote aantal nieuwe hotels, appartementen en chalets in het recent gebouwde Belle Plagne is het aantal overnachtingsplaatsen flink toegenomen. Plagne Centre is ook geliefd bij jongere wintersporters vanwege de vele uitgaansmogelijkheden en de uitstekende après-ski. Aime La Plagne is het hoogst gelegen skidorp (2100 m) van La Plagne.

   Les Arcs : is een skioord op het grondgebied van gemeente Bourg-Saint-Maurice en is gebouwd door Robert Blanc en Roger Godino. De gebieden van Les Arcs liggen tussen de 810 en 3225 meter hoogte, skiën kan echter alleen boven 1200 meter. Het skigebied bestaat uit 106 pistes (met een totale lengte van 200 kilometer), en er zijn 54 skiliften.
Les Arcs bestaat uit de dorpen Arc 1600, Arc 1800, Arc 1950 en Arc 2000. De vier Arcs zijn sinds 1968 (één voor één) speciaal gebouwd voor het wintersporttoerisme.

  Paradiski : de skigebieden van La Plagne, Peisey-Vallandry en Les Arcs vormen samen
het moderne skigebied Paradiski. Door deze samenvoeging is een van de mooiste en grootste (staat in de top 3) wintersportgebieden van Europa ontstaan. Zo'n 430 kilometer piste en 143 skiliften staan klaar voor u. De "Vanoise Express", een snelle kabellift zorgt voor de onderlinge verbindingen in dit fantastische wintersportgebied.

  De Col du Petit-St-Bernard (2188m) vormt de verbinding tussen het Italiaanse Valle d'Aosta en het Franse Val-d'Isère. In de rit over deze col houden we onze middagpauze in het
Italiaanse stadje La Thuile (1450m)  X XX .
Gedurende de klim (en daarna ook in de afdaling) van de Col du Petit-St-Bernard rijden we door het skioord La Rosiere (1850m). Dit skigebied is verbonden aan het Italiaanse skigebied La Thuile en biedt daarom een internationaal skigebied : l'Espace San Bernardo.

  In onze rit over de Cormet de Roselend (1967m) rijden we door "le Beaufortain", een
streek in de Savoie, genoemd naar het stadje Beaufort (voluit : Beaufort-sur-Doron).
Beaufort (745m) is vooral gekend om zijn kaas. In Bourg-St-Maurice, niet zo ver van ons hotel, is er een winkel waar men (producten van) "le Beaufortain" promoot en verkoopt.
We houden onze middagpauze in het dorpje Arèches (ongeveer 5 km voorbij Beaufort),
op weg naar de Col du Pré en het "Lac de Roselend".
Het "Lac de Roselend" is een groot stuwmeer op een hoogte van 1557m. Hier rijden we over
de 800m lange en 150m hoge "Barrage de Roselend" (foto's). Deze stuwdam wordt beschouwd als de meest "esthetische" van alle stuwdammen in de Savoie. De ligging is alleszins schitterend, in een landschap omgeven door 2800m hoge toppen.